Park Narodowy El Feija znajduje się około 200 kilometrów na zachód od Tunisu i obejmuje łączną powierzchnię 2 632 hektarów, z czego 417 hektarów stanowi ogrodzona strefa ochrony, przeznaczona do ochrony jelenia berberyjskiego.

Reprezentuje środowisko naturalne Kroumirie, które jest najbardziej wilgotnym regionem Tunezji.

Stanowi ogrodzoną strefę ochrony, przeznaczoną do ochrony jelenia berberyjskiego, który może być obserwowany na polanach wczesnym rankiem lub o zachodzie słońca; jego waga może osiągnąć 180 kilogramów, a jego wysokość w kłębie 1,4 m. To w sierpniu i wrześniu odbywa się rykowisko: samce walczą o samice.

Fauna parku

Fauna parku jest bardzo zróżnicowana: istnieje ponad dwadzieścia gatunków ssaków, 70 gatunków ptaków i około dwudziestu gatunków gadów.

Charakterystyczne ssaki

Wśród charakterystycznych ssaków fauny parku znajdują się jeleń berberyjski, dzik, wilk złocisty, lis, żeneta, łasica europejska, jeż, dziki kot, mangusta, zając, jeżozwierz, nietoperz, ryjówka, popielica i mysz leśna.

Projekt reintrodukcji

Projekt reintrodukcji serwala został zainicjowany na początku lat 90.

Zaginiona fauna

Wśród dużej fauny, która zniknęła z El Feija i całej Tunezji, możemy wymienić lwa atlasowego i panterę berberyjską. Niektóre odniesienia bibliograficzne wskazywały na obecność jeleni, a ich zniknięcie przypisuje się nadmiernemu polowaniu, prowadzonemu między innymi przez francuskich kolonistów.

Charakterystyczne ptaki parku

Wśród typowych leśnych ptaków parku znajdują się dzięcioł Levaillant, zięba, sójka, kukułka, dudek, gołąb grzywacz, kobuz, sowa, kruk zwyczajny, orlik krzykliwy, myszołów, pokrzewka, kos, trznadel i kanarek.

Propozycja klasyfikacji UNESCO

28 maja 2008 r. rząd tunezyjski zaproponował to miejsce do przyszłej klasyfikacji na liście światowego dziedzictwa UNESCO.